თუ შეიძლება ქართულად…

ორი ქართველის საუბარი:
– ამ ფილმმა ჩემზე ძალიან მაგარი იმპრეშენი მოახდინა რა!
– რა მოახდინა?
– იმპრეშენი.
– იმპრეშენი რაღაა?
– როგორ არ იცი, დუდ! აი როცა ძალიან მაგარი ფილინგი გიჩნდება და რავი რა…
– უი ახლა გავიგე, როგორ ამომივარდა თავიდან ეგ ქული სიტყვა…
– არა უშავს. მთელი ლაიფი წინ გაქვს. ახლა გავრბივარ. სი ია, მენ.
– დროებით, ბრო.

გეცნოთ სიტუაცია? თუ ვერ გაიგეთ დიალოგის შინაარსი, მაშინ გოიმი ყოფილხართ! ინგლისური ადამიანმა არ იცოდეს 21-ე საუკუნეში, ეს ხომ სამშობლოს ღალატია! რაც შეეხება კონკრეტულად ამ დიალექტს (რომელზეც ზემოთ ხსენებული დიალოგი შედგა), ეს არის ანგლო-ქართული (ან ამერიკო-ქართული, როგორც გირჩევნიათ). ჯერ მხოლოდ ინგლისურ ენას გავუშინაურდით. ცოტა ხანში გვექნება ფრანგო-ქართული, იტალო-ქართული, გერმანო-ქართული… მერე საერთოდ ქართული გაქრება და დარჩება მხოლოდ ინგლისური, ფრანგული, გერმანული… მარილი და სუნელები გემოვნებით, რა თქმა უნდა!

Read Full Post »

მოქალაქეობრივი თვითშეგნება

მშრალი ხიდი ალბათ ყველამ იცით. ხიდის დასაწყისში, ცენტრ პოინტის ოფისის თავზე, ერთი რიგით ქართული ოჯახი ცხოვრობს. აივანზე ხშირად ვხედავ ხოლმე სახლის პატრონს, რომელსაც გვერდს უმშვენებს გაურკვეველი ჯიშის ძაღლი. თითქოს განსაკუთრებული არაფერი: აივანი, ჩითის ხალათში გამოწყობილი ქალი, მისი ძაღლი… თუმცა ყველაზე საინტერესო წინაა!

წელიწადის ნებისმიერ დროს, აივნის ქვეშ წყლის გუბე დგას. მისი არგავლა შეუძლებელია, რადგან ტროტუარი საკმაოდ ვიწროა. გარკვეული პერიოდი ჩემთვის გაუგებარი იყო, თუ საიდან გროვდებოდა წყალი იმ ადგილას (ეს განსაკუთრებით უცნაური იყო შუა ზაფხულში, როდესაც სველი მაისურიც კი რამოდენიმე წუთში შრება).  ერთხელაც ჩემი ჩვეული და მრავალგზის გაცვეთილი მარშრუტით ვბრუნდები სახლში. სანამ ხიდს გადავკვეთ, ვხედავ რომ იმ ადგილას კვლავ გუბეა. განსხვავება მხოლოდ ისაა, რომ გუბე ჩემ თვალწინ იქმნება. როგორ? ზემოდან წვეთ-წვეთად მომდინარე წყლით (თავიდან წყალი მეგონა). ბუნებრივია დავინტერესდი და ავიხედე აივანზე. რას ვხედავ: ეს ჩვენი გაურკვეველი ჯიშის ძაღლი გამოსულა აივანზე და ზედმეტი სითხისგან თავისუფლდება. სახლის პატრონს ყველაფერი აქვს გათვალისწინებული: აივანს პატარა ნახვრეტები აქვს გაკეთებული, დაახლოებით 3 ცალი. ამ ნახვრეტებიდან მშვენივრად ჩამოედინება ადამიანის ოთხფეხა მეგობრის… მაპატიეთ და – შარდი! ისე გენიალური მოფიქრებაა არა? გარეთ გასვლა არაა საჭირო, არც ძაღლის გასეირნება: გაუშვებ აივანზე და თვითონ იზავს ყველაფერს. უფრო მეტი პრაქტიკულობისთვის ნახვრეტებიცაა გაკეთებული, რათა აივანზე გუბე არ დადგეს, რაც არასასიამოვნო სუნს გამოიწვევდა ჩვენი თანამოქალაქის სახლში. “ქუჩაში ხალხი არ დადის?” – იკითხავთ თქვენ. “კარგი რა! ეგღა მადარდე. ქუჩა ხომ ჩემი არ არის?” – გიპასუხებთ ქალბატონი. აივანი საპირფარეშოდ გადაიქცა და ვინ იცის, ავდრის დროს მის ქვეშ გამვლელ ადამიანს რამდენჯერ ჰგონებია, რომ მაისის წვიმის წვეთებით სველდებოდა…

Read Full Post »