მაგარი გაღადაო. იმ დღეს გამეღვიძა და ვეღარ ავდექი. ხო რა, აი ეგრე. იმენა ვეღარ ავდექი. რა გეღადავები შე ჩემა, გაგიჟდი? ახლაც ვწევარ. მხოლოდ თითებს ვამოძრავებ. არავის არ უთხრა ბიჭო, გაიგე? არა ვიცი ტო, ცუდად კი არ მიიღო ამას რო გეუბნები. პროსტა მაინც რა. ხო აზზე ხარ. ოჯახური საიდუმლო გაიჩითა და რამე. დედაჩემი გიჟს გავს. მამაჩემმა ლეპტოპი დამითრია. ინტერნეტში მაინც იყოს, ცოდოა ეგ ჩემისაო. უკვე ორი თვეა ხმა არ ამომიღია. არა რა, ვერ. რაღაცის თქმა მინდა ხოლმე, მაგრამ ვერ ვამბობ. ჩემებს მესიჯებით ვებაზრები. ბილაინის რაღაც ძიშოვი სირული ტარიფი ჩავრთეთ და დღეში რამდენ მესიჯსაც მინდა იმდენს ვაგზავნი. თავიდან იმენა საშინელება იყო. თავს დავიბრიდავ-თქო, ვფიქრობდი. მერე მუღამი დავუჭირე. აი წარმოიდგინე, წევხარ და უცბად მოგინდა ლუდი. იღებ მობილურს, წერ მესიჯს და აგზავნი. ლუდი თავისი ჩიფსებით და ფისტაშკებით ეგრევე შენს საწოლთან იჩითება. მისაყოლებელი იმ პონტში მოაქვთ რო ეცოდებით რა. ავად ხარ და ზრუნავენ შენზე. მარა არ მკიდია? რითი ვარ ახლა ცოდო? რომ ვერ დავდივარ და ვერ ვლაპარაკობ? ბებიამაგათის რა! სამაგიეროდ ხო ვწერ და ვფიქრობ? არ ესმით რა. მაგრად არ ესმით. ინტერნეტში ისევ კაი როჟა ვარ. თესლი სურათები მიდევს და იასნად ყველა სურათში ფეხზე ვდგავარ. გოგოებს ჩვეულებრივ ვკერავ რა, როგორც ადრე. ბეზ პრაბლემ. პროსტა თუ რომელიმე ნაბოზარი ვიდეოთვალის ჩართვას მთხოვს, იასნად ვეუბნები გაფუჭებული მაქვს-თქო რა. აბა რა პონტია, ხომ არ ვეტყვი ინვალიდი რომ ვარ შე ჩემა. ღადაობ? ბიჭო სიმუნჯეს კიდევ ეშველება ბაზარი არაა. იმასაც ეშველება რო ვერ დავდივარ. მარა აი რო აღარ მიდგება ეგ მაგრა ტეხავს რა. იმენა პლატონი გავიჩითე. პლატონურად მიყვარს. ხო იცი ეგ ბაზარი არა? შენ რო გიყვარს და პლატონი რო ტყნავს რა. ბიჭო ვეღარც კი ვანძრევ შე ჩემა. პრინციპში რომც მიდგებოდეს მაინც ვერ დავანძრევდი, სულ ვიღაცაა ჩემ ოთახში. აი ამ მხრივ კი მართლა დამენძრა. ერთი ეს ტეხავს, თორე ისე სამოთხეა რა. არავინ მეუბნება წადი იმუშავე, წადი ეს ქენი, ის ქენი. პახაობა არ მიწევს. მომავალზე აღარ ვფიქრობ. იტოკში ასწორებს რა. შენ როდის უნდა გამომიარო შე ჩათლახო შენა? ხო ვიცი ტო. აქამდე სულ გეუბნებოდი არ მცალია-თქო. ეგ იმ პონტში რომ არ იცოდი ეს ბაზარი რა. ახლა ხო აზზე ხარ, შეგიძლია ბეზ პრაბლემ მოხვიდე. ჩემებს ვეტყვი რომ ყველაფრის აზზე ხარ და შეუძლიათ გენდონ. წინასწარ მოიწერე და ლუდს ან რამეს დაგახვედრებ რა. ვაფშე ისეთ დროს გაიჩითე ან ფეხბურთი იყოს ან კალათბურთი. ვუყუროთ რა. ხო კიდევ მაგარი უნდა გითხრა ტო. ეს დღეები რაც ასე მკვდარივით ვწევარ, ბევრ რამეს დავაკვირდი რა. და იმენა ვატყობ, რომ სასტავი მაგარი გამოსირებულია. ბიჭო დაჟე ჩვენიანებს ვაკვირდები და ისინიც მაგრად უბერავენ ტო. აქამდე ვერ ვამჩნევდი. რაღაც პონტში მგონია რო დროა რამე შევცვალოთ რა. ძაან ერთნაირი დღეებია ყველასთვის. ძაან. პოკერი, შმოკერი. ხოდა რომ გამოხვალ ჩემთან გეტყვი რაღაც დვიჟენიების პონტებს. გეტყვი რა, ფურცელზე დაგიწერ რა. სიგარეტს ეწევი კიდე? მალბოროს ხო? დაგახვედრებ ერთ პაჩკას. თუ გინდა პარლამენტსაც გაგიძრობ. კაი რა ტეხავს, ვერ ხარ შენ შე ჩემა რა. ჩემთვის ყველაფერს აკეთებენ. ოჯახის ბუდა ვარ ტო. იმენა. პროსტო ჯერ ეგრე ვერ გავსივდი იმ ჩემისასავით. აუ მაგრად გამისწორდა შენთან ბაზარი ტო. იმენა მომეშვა. წავალ ახლა, ერთი ნაშა უნდა დავკერო. კაროჩე ერთ საიდუმლოსაც გეტყვი. იტოკში რაც აღარ მიდგება და ამბები, სხვა ადგილით ვიღებ კაიფს – ცხივირს წვერით. იტოკში აი ნაშას რომ დავკერავ, ჩემ ცხვირს უნდა დაეჩალიჩოს რა. ბუნება მაგარი ვეშია. სულ ისე არ დამტოვა რა. რა გაცინებს? მართლა ეგრეა. იმენა სერიოზულად მაგდებს ცხვირის პონტი რა და მაგრად მინდა ვინმე დავითრიო. თან მაგისიც რა წავა, მოვა და ჩემ ცხვირს გაეთამაშება რა. რა დრო დადგა ბლიად. ამას ვიფიქრებდი ორი თვის წინ? თავი ტონი მონტანა მეგონა. ახლა მე მართლა გავედი რა ნიკუშ და არ დაიკარგო რა ძმა. ის გოგო მწერს კაკრას და დავებაზრები. მაგარი ვეშია რა ეს ფეისბუკი.
Double Illusion 