მშრალი ხიდი ალბათ ყველამ იცით. ხიდის დასაწყისში, ცენტრ პოინტის ოფისის თავზე, ერთი რიგით ქართული ოჯახი ცხოვრობს. აივანზე ხშირად ვხედავ ხოლმე სახლის პატრონს, რომელსაც გვერდს უმშვენებს გაურკვეველი ჯიშის ძაღლი. თითქოს განსაკუთრებული არაფერი: აივანი, ჩითის ხალათში გამოწყობილი ქალი, მისი ძაღლი… თუმცა ყველაზე საინტერესო წინაა!
წელიწადის ნებისმიერ დროს, აივნის ქვეშ წყლის გუბე დგას. მისი არგავლა შეუძლებელია, რადგან ტროტუარი საკმაოდ ვიწროა. გარკვეული პერიოდი ჩემთვის გაუგებარი იყო, თუ საიდან გროვდებოდა წყალი იმ ადგილას (ეს განსაკუთრებით უცნაური იყო შუა ზაფხულში, როდესაც სველი მაისურიც კი რამოდენიმე წუთში შრება). ერთხელაც ჩემი ჩვეული და მრავალგზის გაცვეთილი მარშრუტით ვბრუნდები სახლში. სანამ ხიდს გადავკვეთ, ვხედავ რომ იმ ადგილას კვლავ გუბეა. განსხვავება მხოლოდ ისაა, რომ გუბე ჩემ თვალწინ იქმნება. როგორ? ზემოდან წვეთ-წვეთად მომდინარე წყლით (თავიდან წყალი მეგონა). ბუნებრივია დავინტერესდი და ავიხედე აივანზე. რას ვხედავ: ეს ჩვენი გაურკვეველი ჯიშის ძაღლი გამოსულა აივანზე და ზედმეტი სითხისგან თავისუფლდება. სახლის პატრონს ყველაფერი აქვს გათვალისწინებული: აივანს პატარა ნახვრეტები აქვს გაკეთებული, დაახლოებით 3 ცალი. ამ ნახვრეტებიდან მშვენივრად ჩამოედინება ადამიანის ოთხფეხა მეგობრის… მაპატიეთ და – შარდი! ისე გენიალური მოფიქრებაა არა? გარეთ გასვლა არაა საჭირო, არც ძაღლის გასეირნება: გაუშვებ აივანზე და თვითონ იზავს ყველაფერს. უფრო მეტი პრაქტიკულობისთვის ნახვრეტებიცაა გაკეთებული, რათა აივანზე გუბე არ დადგეს, რაც არასასიამოვნო სუნს გამოიწვევდა ჩვენი თანამოქალაქის სახლში. “ქუჩაში ხალხი არ დადის?” – იკითხავთ თქვენ. “კარგი რა! ეგღა მადარდე. ქუჩა ხომ ჩემი არ არის?” – გიპასუხებთ ქალბატონი. აივანი საპირფარეშოდ გადაიქცა და ვინ იცის, ავდრის დროს მის ქვეშ გამვლელ ადამიანს რამდენჯერ ჰგონებია, რომ მაისის წვიმის წვეთებით სველდებოდა…
Double Illusion 